GMINNE CENTRUM ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego w żadnym przypadku nie pośredniczy w przekazywaniu telefonów alarmowych i nie zastępuje działania takich służb jak: Pogotowie Ratunkowe, Policja, Straż Pożarna, Straż Gminna, Pogotowie Gazowe, Pogotowie Wodne, Pogotowie Energetyczne, Weterynaryjne, służby sanitarne i inne. Służby te działają zgodnie ze swym przeznaczeniem i są osiągalne pod dotychczas obowiązującymi numerami telefonów, które są doprowadzane do wiadomości dla wszystkich mieszkańców gminy w różny sposób i stosownie do możliwości.

Funkcjonowanie centrum oparte zostało o Zespół ds. Zarządzania Kryzysowego i Spraw Obronnych, którego siedziba mieści się w budynku Straży Gminnej w Koziegłowach, Osiedle Leśne 16

Kontakt pod numerem telefonu: +48 519 877 191.

Do zadań centrum należy:

• całodobowe alarmowanie członków gminnego zespołu zarządzania kryzysowego, a w sytuacjach kryzysowych zapewnienie całodobowego dyżuru w celu zapewnienia przepływu informacji oraz dokumentowania prowadzonych czynności;
• współdziałanie z centrami zarządzania kryzysowego organów administracji publicznej;
• nadzór nad funkcjonowaniem systemu wykrywania i alarmowania oraz systemu wczesnego ostrzegania ludności;
• współpraca z podmiotami realizującymi monitoring środowiska;
• współdziałanie z podmiotami prowadzącymi akcje ratownicze, poszukiwawcze i humanitarne;
• realizacja zadań stałego dyżuru na potrzeby podwyższania gotowości obronnej państwa.

1. Plan Zarządzania Kryzysowego:
część I
część II
część III
część IV
część V

2. Plan Operacyjny Ochrony Przed Powodzią - sprawdź

3. Plan Ewakuacji:
I i II stopnia
Mapa ewakuacji I i II stopnia
III stopnia
Mapa ewakuacji III stopnia

Szanowni Państwo,

zapewnienie skutecznej ochrony (bezpieczeństwa) mieszkańcom gminy w sytuacji klęski żywiołowej, katastrofy naturalnej lub awarii technicznej wymaga zintegrowanego wysiłku wszystkich organów administracji publicznej oraz innych podmiotów społecznych i gospodarczych realizujących zadania w dziedzinie bezpieczeństwa i ochrony ludności, a w szczególności – NAS SAMYCH.

Mimo wzrastającego poziomu zabezpieczeń człowiek nadal nie jest w stanie dokładnie przewidzieć rodzaju i rozmiaru wystąpienia potencjalnej klęski żywiołowej. Możliwe jest jednak minimalizowanie jej skutków. Rozwój technologii sprawił, że dysponujemy wiedzą i środkami pozwalającymi przewidywać wystąpienie zagrożenia i jego potencjalne następstwa, z pewnym zastrzeżeniem, co do miejsca oraz skali kataklizmów. To z kolei oznacza, że możemy podjąć działania (reagowanie) zmierzające do ograniczania sytuacji wywołujących kryzys oraz minimalizowania (zmniejszania) jego skutków – zwłaszcza poprzez szeroko pojętą edukację, uświadamianie zagrożeń i wiedzę o tym, co robić (gdzie się schronić), gdy zagrożenie wystąpi. Warto w tym miejscu podkreślić, że wystąpienia niepożądanych dla człowieka sytuacji kryzysowych nie da się w pełni wyeliminować. Jeszcze bardziej zgubne jest bagatelizowanie skutków potencjalnych katastrof, co w konsekwencji prowadzi do niepotrzebnych strat materialnych i ludzkich tragedii.

Dla większości spośród nas, których nie dotknęło nieszczęście wywołane klęską żywiołową lub innym zdarzeniem kryzysowym na większą skalę, niebezpieczeństwo jest na ogół znane tylko
z przekazów telewizyjnych lub relacji prasowych. Nie towarzyszy nam, na co dzień. Pojawić się jednak może niespodziewanie z siłą niemieszczącą się w naszych dotychczasowych wyobrażeniach.

W dobie ocieplania się klimatu i tzw. „efektu cieplarnianego” możemy oczekiwać nasilenia występowania anomalii pogodowych, których rezultatem mogą być gwałtowne burze, a nawet trąby powietrzne, ulewy, gradobicia, ekstremalne temperatury i inne. Zaskakują nas swoją grozą i skalą destrukcji, pociągającą za sobą nierzadko śmierć lub utratę dorobku życia (szkwał na jeziorach Mazurskich, trąba powietrzna na Pomorzu i inne).

Zwykle dopiero po tragedii uświadamiamy sobie, jak ważna jest nasza pokora wobec sił natury. Zaczynamy doceniać (niestety za późno) znaczenie wiedzy o podstawach zachowania się w takich sytuacjach, nie bagatelizowania żadnego symptomu mogącego wystąpić zdarzenia, przygotowania na wypadek wystąpienia klęski żywiołowej i likwidacji jej skutków. Najczęściej stan wiedzy, pokory wobec wspomnianych sił natury i przygotowania decyduje o rozmiarach wyrządzonych szkód.

Pamiętajmy, nie przeceniajmy swoich sił i umiejętności „przewidywania” w rodzaju: ja wiem najlepiej, niczego złego z tej chmury nie wyniknie”, bo pomyłka w ocenie i bagatelizowanie zagrożenia może kosztować zbyt wiele. Słuchajmy z uwagą komunikatów meteorologicznych podawanych w ogólnopolskich i regionalnych środkach masowego przekazu oraz widomości sms z RCB (Rządowe Centrum Bezpieczeństwa). Żywioł może Ci zagrozić nie tylko w miejscu stałego zamieszkania, ale również tam, gdzie się znajdziesz niezależnie od powodu wyjazdu. Działajmy w sposób wyprzedzający, przygotujmy się do potencjalnych sytuacji kryzysowych na miarę swoich możliwości.

Im wcześniej i lepiej przygotujemy się na nadejście potencjalnego niebezpieczeństwa, tym skutki będą mniejsze, a sam żywioł łatwiejszy do opanowania.

Znaczący rozwój cywilizacji oraz zmienność klimatu wymusiła kompleksowe podejście do zjawiska, jakim jest zarządzanie kryzysowe.

Ważnym etapem w zakresie kreowania systemu zarządzania kryzysowego w Polsce było uchwalenie dnia 18 kwietnia 2002 r. ustawy o stanie klęski żywiołowej (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 333 ze zm.). W/w. ustawa określa zasady wprowadzenia stanu klęski żywiołowej oraz reguluje zasady funkcjonowania społeczeństwa i administracji publicznej po jego wprowadzeniu. Szczegółowo opisuje zakres działań i kompetencji organów władzy publicznej, a także określa zakres ograniczeń wolności i praw człowieka i obywatela w czasie wprowadzenia stanu klęski żywiołowej.

W dniu 26 kwietnia 2007 r. po podpisaniu przez Prezydenta Rzeczypospolitej weszła w życie ustawa o zarządzaniu kryzysowym (t.j. Dz.U. z 2020 r., poz. 1856 ze zm.). Do dziś obowiązujący akt prawny dał podstawy prawne do usankcjonowania systemu zarządzania kryzysowego w Polsce.

Różnorodność występujących zagrożeń naturalnych i ścisła specjalizacja jak również profesjonalizacja całej sfery administracji publicznej i jej służb wyzwaniem, wymusiła na rządzących próbę zweryfikowania posiadanych sił i dostępnych środków. Działania te miały na celu opracowanie kompleksowego systemu do zarządzania kryzysowego. Tak zdefiniowany system miał zapewniać efektywne współdziałanie organów administracji publicznej w sytuacjach nadzwyczajnych, które mogą przekształcić się w sytuację kryzysową. Funkcjonalność systemu musiała uwzględniać posiadane zasoby i wprost proporcjonalnie przełożyć je na efektywne działania skierowane na zapewnienie maksymalnego skutku. Taki system musiał cechować się zintegrowaniem, czyli zapewnieniem powiązania pojedynczych elementów w funkcjonalną całość. Kawałkami układanki w zarządzaniu kryzysowym powinny być podmioty ratownicze, takie jak straż pożarna, zespoły ratownictwa medycznego, służby porządku publicznego, czyli policja i straże miejskie/gminne, jednocześnie nie zapominając o roli władz administracji publicznej – wójtów, starostów, wojewodów, czy przedstawicieli Rady Ministrów. Istotnymi elementami w systemie zarządzania kryzysowego muszą być Siły Zbrojne, a także sektor prywatny i organizacje pozarządowe.

Na szczeblu wojewódzkim takim koordynatorem podejmującym najważniejsze decyzję jest wojewoda mający do dyspozycji służby, inspekcje i straże zespolone, a w przypadku wystąpienia sytuacji kryzysowej, także administrację niezespoloną. Równie istotnym elementem integracji systemu zarządzania kryzysowego jest integracja pionowa. Organy decyzyjne rozmieszczone na poszczególnych poziomach podziału administracyjnego państwa (Ministerstwo, województwo, powiat, gmina) tworzą spójną, połączoną elementami operacyjnymi całość. Polega w tym przypadku na przekazywaniu konkretnych informacji operacyjnych pomiędzy poziomami. Jednocześnie, jeżeli zajdzie taka potrzeba każdy z poziomów powinien wspierać działania podejmowane na niższych szczeblach przy nieadekwatności sił i środków szczebla niższego.

Taki model działania systemu zarządzania kryzysowego, wymusza szczególną decentralizację działań. Zgodnie z tą zasadą zarządzanie sytuacją kryzysową odbywa się na możliwie najniższym poziomie.

Władze na niższym szczeblu powinny zawsze móc liczyć na pomocniczą rolę wyższego szczebla administracji. System ten cechuje relatywnie duży zakres samorządności poszczególnych szczebli administracji, realizowany w zgodzie z zapisami prawa, przy jednoczesnym zapewnieniu możliwości zwrócenia się o wsparcie z poziomu wyższych szczebli, dysponujących adekwatnymi siłami i środkami.

Odpowiednio do wymogów obowiązujących aktów prawnych, ze szczególnym uwzględnieniem ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym (Dz.U. z dnia 21 maja 2007 r. ze zm.) na poszczególnych szczeblach administracji zostały powołane (rządowy, wojewódzkie, powiatowe) Zespoły Zarządzania Kryzysowego. W Urzędzie Gminy został powołany przez Wójta Gminny Zespół Zarządzania Kryzysowego.

GMINNY ZESPÓŁ ZARZĄDZANIA KRYZYSOWEGO

zwany dalej „zespołem”. Wymieniony zespół jest organem pomocniczym Wójta w zapewnieniu wykonywania zadań zarządzania kryzysowego na obszarze gminy. Zwoływany jest przez Wójta po wystąpieniu sytuacji kryzysowych, których skutki wymagają usuwania w dłuższym przedziale czasowym, trzeba zapewnić zabezpieczenie logistyczne profesjonalnym służbom ratunkowym, pomagać poszkodowanym w przywróceniu stanu poprzedzającego sytuację kryzysową i realizować szereg przedsięwzięć przywracających stan sprzed zdarzenia.

Do zadań Zespołu należy:

• ocena występujących i potencjalnych zagrożeń mogących mieć wpływ na bezpieczeństwo publiczne i prognozowanie tych zagrożeń,
• przygotowywanie propozycji działań i przedstawianie burmistrzowi wniosków dotyczących wykonania, zmiany lub zaniechania działań ujętych Gminnym Planie Reagowania Kryzysowego,
• przekazywanie do wiadomości publicznej informacji związanych z zagrożeniami,
• opiniowanie Gminnego Planu Reagowania Kryzysowego

Wójt określa, w drodze zarządzenia, organizację i tryb pracy Zespołu, z uwzględnieniem rozwiązań pozwalających na niezwłoczne zebranie się Zespołu i zapewnienie uzyskania pełnej informacji o zdarzeniach będących przedmiotem posiedzenia. W skład zespołu gminnego mogą wchodzić inne osoby zaproszone przez przewodniczącego.

Na podstawie przywołanej wyżej ustawy o zarządzaniu kryzysowym, Wójt utworzył Gminne Centrum Zarządzania Kryzysowego.